Peugeot RCZ - Mini John Cooper Works
Στα κόκπιτ τους ευχαριστιέσαι οδήγηση, χαίρεσαι να καταπίνεις χιλιόμετρα, ιδίως όταν ο δρόμος ξεφεύγει από τη μονοτονία της ευθείας και ακολουθεί την τεθλασμένη - και όχι μόνο. Το Peugeot RCZ και τo Mini John Cooper Works είναι οδηγικές μηχανές που συνδυάζουν πολύ καλά το τερπνόν μετά του ωφελίμου, καθώς συγκαταλέγονται δίχως αμφιβολία στα καλύτερα ντιζάιν της αγοράς, ανεξαρτήτως κατηγορίας.ΕΙΝΑΙ και τα δύο 1.600άρια υψηλής απόδοσης. Για την ακρίβεια, φορούν τον ίδιο κινητήρα, τον οποίο BMW και PSA εξέλιξαν από κοινού και προσφέρουν με ελαφρές τροποποιήσεις στην πλέον δυνατή μορφή του οι μεν με απόδοση 211 ίππους και 26,5 χλγμ. κάτω από το καπό του Mini, οι δε ως 200άρη με 25,9 χλγμ. στην κορυφαία μέχρι στιγμής(;) έκδοση του RCZ. Κουπέ το ένα, θα πείτε, χάτσμπακ το άλλο. Στην ουσία, όμως, 2+2 θέσεων αμφότερα, με στιλ που μόνο απαρατήρητο δεν περνά, κάτι επιβεβαιωμένο τόσο από τους αριθμούς πωλήσεων που έχουν έως σήμερα πετύχει οι Γερμανοί όσο και από τον αριθμό κεφαλογυρισμάτων που προκαλεί στο διάβα του το πιο πρόσφατο, άκρως εντυπωσιακό γαλλικό σχέδιο. Προσθέστε στην εξίσωση την τιμή, η οποία τα καθιστά άμεσα ανταγωνίσιμα, και η συγκριτική τους δοκιμή αποκτά το απαραίτητο θεωρητικό υπόβαθρο (και ας έχει ανακοινωθεί και επισήμως η παρουσίαση της διθέσιας κουπέ έκδοσης του Mini στο άμεσο μέλλον). Για τη μετουσίωσή της σε πράξη δε χρειάζεται παρά να επιβιβαστούμε στα αυτοκίνητα και να ξεκινήσουμε...
Χάρμα οφθαλμών
Είναι αλήθεια πως η μεταφορά του πρωτοτύπου που θαυμάσαμε στη Διεθνή Έκθεση Αυτοκινήτου της Φρανκφούρτης το 2007 στην παραγωγή αποτελεί από μόνη της μια γενναία πράξη για τη γαλλική εταιρεία. Όχι ασυνήθιστη για έναν κατασκευαστή με ένδοξο αγωνιστικό παρελθόν, ανέκαθεν με οδηγοκεντρικά αυτοκίνητα στην γκάμα του (θυμηθείτε απλώς τα «205», «106», «306» στις κορυφαίες εκδόσεις τους), αλλά και ξεχωριστά ντιζάιν, όπως εκείνο του 406 coupe. Με την πρώτη ματιά το RCZ φαίνεται -πέρα από κάθε αισθητική ανάλυση- πως είναι το κάτι ιδιαίτερο που έλειπε από τη σύγχρονη γκάμα της εταιρείας και ότι αναμφίβολα έχει μπολιαστεί με το DNA της. Είναι, άλλωστε, το πρώτο μιας σειράς «exclusive vehicles», όπως η ίδια τα αποκαλεί, αυτοκίνητα «αποκλειστικά», με ισχυρή προσωπικότητα. Οι αναλογίες και οι γραμμές του RCZ, η καμπυλόμορφη σχεδίαση του πίσω παρμπρίζ και της οροφής, το μεταλλικό χρώμα της ενιαίας κολόνας που διατρέχει ολόκληρο το προφίλ του, τα φουσκωμένα φτερά, που αποτελούν όμως λογική συνέχεια του αμαξώματος, και οι προσεγμένες σχεδιαστικές λεπτομέρειες αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Θα μπορούσε κανείς να γκρινιάξει, βέβαια, για το εμπρός τμήμα του αυτοκινήτου με το τεράστιο σήμα και τη χαμηλά τοποθετημένη μάσκα, που ίσως και να διαταράσσει τη γαλλική φινέτσα, όμως αναπόφευκτα η εταιρική ταυτότητα όφειλε να είναι εμφανής. Ξεχωριστό μεν, μέλος μιας οικογένειας αυτοκινήτων δε...
Όσον αφορά το Mini, οι δεσμοί με το παρελθόν είναι ακόμα πιο οφθαλμοφανείς. Έπαιξαν οι Γερμανοί (και ο σχεδιαστής, Φρανκ Στέφενσον) με τη φωτιά με αυτήν την επικίνδυνη αισθητική αναβίωση του παρελθόντος, που συχνά, περιοριζόμενη στο επιφανειακό αναμάσημα μορφών και γραμμών, καταλήγει στην κοινοτοπία. Εντέλει, τα κατάφεραν, με τέτοια μάλιστα αρμονία και σεβασμό στο αρχέτυπο Mini, που όχι μόνο καρπώθηκαν μια τεράστια επιτυχία, αλλά και προκάλεσαν μια ολόκληρη μόδα αυτοκινητικής «ρετρο-μανίας», που εξαπλώνεται από την υιοθέτηση λεπτομερειών από την παράδοση κάθε κατασκευαστή μέχρι την αναβίωση τετράτροχων θρύλων του παρελθόντος. Όσο, όμως, και όλοι οι ειδικοί, όσο και οι στατιστικές να συμφωνούν πως το ντιζάιν αποτελεί πλέον το πρώτο κριτήριο αγοράς, κανένα όμορφο αυτοκίνητο δε θα πωλούνταν, αν δεν ήταν και καλό. Και αυτό ακριβώς καλείται να αποδείξει το νέο RCZ σε αντιπαράθεση με το καθιερωμένο Mini Works.
Επί του πρακτέου
Aν κάτι προκαλεί αμέσως εντύπωση παρατηρώντας το RCZ, αυτό είναι το μεγάλο μεταξόνιο των 2.612 χλστ., χάρη στο δάπεδο 2, στο οποίο βασίζονται και τα «308», «3008» και «5008». Φαρδύ (1.845 χλστ.) και χαμηλό (1.359 χλστ.), έχει ό,τι χρειάζεται ένα κουπέ από θέμα αναλογιών, ενώ μπροστά του το Mini μοιάζει πραγματικό... μίνι με τα 3.699x1.683x1.407 χλστ. του. Οι πίσω χώροι είναι, πάντως, περιορισμένοι και στα δύο, όμως στο RCZ το ιδιαίτερα κεκλιμένο πίσω παρμπρίζ περιορίζει την αξιοποίησή τους μόνο από παιδιά. Το γαλλικό κουπέ υπερτερεί, ωστόσο, σε πορτ μπαγκάζ, όπου παρουσιάζει τη διπλάσια χωρητικότητα από το γερμανικό μίνι, με 320 λίτρα, αντί για 160.
Στο εσωτερικό τα γνώριμα περιβάλλοντα των δύο αυτοκινήτων διατηρούνται και στις κορυφαίες εκδόσεις τους. Στο Mini ξεχωρίζει το κόκκινο χρώμα, που χρησιμοποιείται επιλεκτικά (όπως και στο εξωτερικό), λείπουν όμως τα εκπληκτικά (έξτρα) καθίσματα της Recaro με τα οποία ήταν εφοδιασμένο εκείνο το μπεζ Works παλιότερης δοκιμής μας. Στο RCZ, πάλι, η κύρια διαφορά με την απλή έκδοση των 156 ίππων εντοπίζεται στο αισθητά μικρότερης διαμέτρου τιμόνι και στον κοντύτερο επιλογέα ταχυτήτων.
Οδηγώντας ανακαλύπτεις πως προσφέρει και πολύ καλύτερη αίσθηση σε σχέση το Mini, έχει το σωστό βάρος και μεταφέρει μεγάλο όγκο πληροφορίας. Λαμβάνοντας υπόψη και το πολύ καλό στήσιμο του αυτοκινήτου (ελαφρώς σκληρότερο εδώ το πακέτο ελατηρίων-αμορτισέρ, αλλά και μεγαλύτερης διαμέτρου αντιστρεπτικές σε σχέση με της έκδοσης των 156 ίππων) και την οδική συμπεριφορά που του χαρίζει η ανάρτηση των γόνατων ΜακΦέρσον εμπρός-ημιάκαμπτου άξονα πίσω, η γενική εικόνα που σου αφήνει το RCZ είναι του συμπαγούς, υπάκουου στις οδηγικές εντολές αυτοκινήτου, που εμπνέει απόλυτη εμπιστοσύνη στον οδηγό. Κάτι από τον παλιό, καλό καιρό, δηλαδή, με το μεγάλο μήκος μεταξονίου και μετατροχίων (1.580 εμπρός/1.593 πίσω) να φροντίζουν για το καλό πάτημα, ενώ με το σύστημα ελέγχου ευστάθειας απενεργοποιημένο δε θα λείψει -στο ολισθηρό ελληνικό οδόστρωμα- και η όποια υπερστροφική συμπεριφορά. Ναι, αυτό είναι αληθινό Peugeot, που ανασύρει μνήμες νεότητας και οδηγικής διασκέδασης από τα βάθη της μνήμης. Ο καλός επιλογέας του αρκετά κοντού κιβωτίου αλλά και ο καθαρόαιμος ήχος του κινητήρα -με την επί τούτου σχεδιασμένη εξάτμιση- συνεισφέρουν το κομμάτι τους στο παζλ των αισθήσεων. Όσο για τον κινητήρα; Ραπτομηχανή! Με την έννοια της απόλυτης γραμμικότητας μέχρι τα κόκκινα του στροφομέτρου, χωρίς να του λείπει η ροπή χαμηλά. Διόλου απίθανο -αν δεν ξέρεις- να αναρωτηθείς αν πρόκειται για υπερτροφοδοτούμενο μικρό ή μεγαλύτερου κυβισμού ατμοσφαιρικό. Διαφορές ως προς το αδελφό σύνολο του Works; Υπάρχουν και είναι αισθητές. Λόγω του μακρύτερου κιβωτίου, οι Γερμανοί επέλεξαν διαφορετική χαρτογράφηση εγκεφάλου, η οποία προσφέρει μεγαλύτερη ροπή σε χαμηλότερο αριθμό στροφών, παραμελώντας αναπόφευκτα την απόδοση στις υψηλές στροφές λειτουργίας (όπου ο κινητήρας του Mini «λαχανιάζει» 1.000-1.300 σ.α.λ πριν από την επέμβαση του -πιο περιορισμένου σε αριθμό στροφών- κόφτη), ή, αντίθετα, οι Γάλλοι κατάφεραν να βγάλουν 190 ίππους στους τροχούς (!), θυσιάζοντας 2,4 χλγμ. ροπής. Και το κατάφεραν και με την πλήρη αξιοποίηση του αβαντάζ που τους προσφέρει η μεταβλητή βύθιση βαλβίδων - τη στιγμή που η έκδοση JCW, αντίθετα με το Cooper S, δε διαθέτει σύστημα Valvetronic! Επιπλέον, ό,τι προσφέρει η παραπάνω ροπή αντισταθμίζεται από την επιλογή κοντύτερου κιβώτιου, με αντίτιμο την αυξημένη κατανάλωση σε σχέση με το Works, που κυμαίνεται από 0,3 έως και 0,5 λίτρο/100 χλμ. Αυτό αποδεικνύεται και στις μετρήσεις ρεπρίζ, όπου το RCZ έχει σχεδόν παντού το προβάδισμα (παρά το μεγαλύτερο βάρος των 1.319 ζυγισμένων κιλών, έναντι 1.184), ενώ το Mini ανακτά ελαφρύ προβάδισμα στα 0-1.000 μ., με 0,4 δλ. διαφοράς. Το οποίο κερδίζει και στη μέτρηση 0-100 χλμ./ώρα (7 έναντι 7,6 δλ.), τιμή που επιτυγχάνεται, βέβαια, με μία λιγότερη αλλαγή σχέσης (με 2η το Mini, με 3η το RCZ).
Αλλάζοντας κόκπιτ, εύκολα θα βολευτεί κανείς στη θέση οδήγησης του Works (ακόμα ευκολότερα απ’ ό,τι στο RCZ, ιδίως αν είναι ψηλός), αλλά άμεσα θα του φανεί τεράστια η διάμετρος της στεφάνης του τιμονιού και ελαφριά η αίσθησή του σε σχέση με του Peugeot. Καταφεύγοντας στη βοήθεια του μπουτόν Sport, τα πράγματα βελτιώνονται, η υποβοήθηση μειώνεται, όμως η πληροφορία παραμένει μικρότερη και η αίσθηση είναι κάπως «τεχνητή» (πάντα εν συγκρίσει με του γαλλικό κουπέ). Αντίθετα, το άνοιγμα της πεταλούδας γκαζιού είναι ιδιαίτερα ευδιάκριτο και καλοδεχούμενο, κάνοντας τη διαφορά στην αμεσότητα του κινητήρα στο πάτημα του γκαζιού. Σε αποτελεσματικότητα η οδική συμπεριφορά του Mini δεν υπολείπεται, ίσα ίσα είναι εξίσου προβλέψιμη και ικανοποιητική, αν και περισσότερο υποστροφική (στα προτερήματα και η ύπαρξη ηλεκτρονικού υποκατάστατου μπλοκέ διαφορικού) και χαρακτηρίζεται από την ευελιξία και την ευκολία τοποθέτησης στις στροφές που του προσφέρει το αρκετά μικρότερο (2.467 χλστ.) μεταξόνιο - ιδίως όταν ο δρόμος στενεύει. Ωστόσο, στο τέλος της ημέρας είναι τα χειριστήρια αυτά που σου αφήνουν κατώτερη του RCZ αίσθηση και εντύπωση. Όπως -πέραν του τιμονιού- και ο επιλογέας ταχυτήτων (που είναι σαφώς λιγότερο θετικός) ή ίσως η ελαφρώς πιο μαλακή ανάρτηση, χωρίς βέβαια να παραγνωρίζουμε και τη συμβολή του ψηλότερου κέντρου βάρους. Πάντως, παρά το γεγονός πως στην ακινητοποίηση από τα 120 χλμ./ώρα το Mini χρειάζεται 2,2 μ. περισσότερα του RCZ, τα φρένα του αποδεικνύονται ανθεκτικότερα στη σκληρή χρήση.
Εν κατακλείδι
Με μοναδική οδική συμπεριφορά και αίσθηση βγαλμένη από το παρελθόν της εταιρείας και με σήμα κατατεθέν της Peugeot -ως προς το ότι έχει το δικό ξεχωριστό χαρακτήρα σε σχέση με τα κουπέ του ανταγωνισμού-, το RCZ αποτελεί δίχως δεύτερη κουβέντα την επιλογή μας. Προσθέστε σ’ αυτό τον πολυβραβευμένο 1.600άρη κινητήρα τον οποίο οι Γάλλοι κατάφεραν να προσαρμόσουν με μικρές διαφοροποιήσεις στο γενικότερο χαρακτήρα του αυτοκινήτου, και έχετε το συνδυασμό του απόλυτου κουπέ. Αυτό, φυσικά, δε σημαίνει πως το Mini δε στέκεται στο ύψος των περιστάσεων. Απεναντίας διατηρεί όλα αυτά τα χαρακτηριστικά που τόσα χρόνια το διατηρούν στην κορυφή των επιλογών. Ίσως, όμως, ακριβώς αυτή η στασιμότητά του απέναντι στη φρεσκάδα του RCZ να ευθύνεται για τη διαφορά: Το εν λόγω Works μοιάζει σαν ένα καλύτερο Cooper S, και όχι σαν το πιο σκληροπυρηνικό Mini που θα μπορούσες να ζητήσεις._ 4Τ
ΣΤΟ ΔΥΝΑΜΟΜΕΤΡΟ
Από κοινού εξέλιξη BMW και PSA o κινητήρας των 1,6 λίτρων με άμεσο ψεκασμό, twin-scroll τούρμπο, μεταβλητό χρονισμό βαλβίδων και overboost. Ειδοποιός διαφορά, όμως, το γεγονός πως, ενώ η γκάμα των βενζινοκινητήρων του Mini έχει εφοδιαστεί πλέον με Valvetronic, το JCW δε διαθέτει το εν λόγω σύστημα, αφού βασίζεται στην παλαιότερη μορφή του συνόλου (προ 8ου/2010). Αντίθετα, ο κινητήρας του RCZ έχει μεταβλητή βύθιση βαλβίδων, κάτι που εξηγεί, σε συνάρτηση με τη διαφορετική χαρτογράφηση, τόσο την απόδοση μεγαλύτερης ισχύος στους τροχούς (190 ίπποι/6.500σ.α.λ) όσο και τη διατήρησή της κοντά στο μέγιστο από τις 6.000 σ.α.λ. Από την άλλη, ο κινητήρας του Μini παρουσιάζει μια σχεδόν επίπεδη καμπύλη ροπής σε ευρύ φάσμα στροφών, με μεγαλύτερη μέγιστη τιμή (25,6 χλγμ., έναντι 23,2), όμως σε επίπεδο ισχύς δεν ξεπερνά τους 176 ίππους, παρουσιάζοντας μάλιστα και αισθητή πτώση μετά τις 5.300 σ.α.λ.
ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ
Μικρές διαφορές στις βασικές τιμές παρουσιάζουν Mini JCW και RCZ, με το πρώτο να ξεκινά από τα 33.750 ευρώ και το δεύτερο από τα 33.180 ευρώ. Σ’ αυτές περιλαμβάνονται όλα τα απαραίτητα, όπως κλιματισμός, σύστημα ελέγχου ευστάθειας, ηλεκτρικά παράθυρα κτλ. Αισθητήρες παρκαρίσματος, προβολείς ομίχλης και τέσσερις αερόσακους προσφέρει το RCZ, ενώ το Mini διαθέτει έξι αερόσακους. Ενδιαφέρουσα είναι η έκδοση Chili του τελευταίου, που περιλαμβάνει -μεταξύ άλλων- φώτα Xenon, τιμόνι με χειριστήρια, επενδύσεις με συνδυασμό δέρματος/υφάσματος και προβολείς ομίχλης.
PEUGEOT RCZ
ΥΠΕΡ/ΟΔΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ/ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
ΚΑΤΑ/ΧΩΡΟΣ ΠΙΣΩ ΕΠΙΒΑΤΩΝ
MINI JOHN COOPER WORKS
ΥΠΕΡ/ΕΥΕΛΙΞΙΑ/ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ
ΚΑΤΑ/ΧΩΡΟΣ ΑΠΟΣΚΕΥΩΝ
ΜΑΣ ΑΡΕΣΕ
- Η ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΩΝ ΧΕΙΡΙΣΤΗΡΙΩΝ ΤΟΥ RCZ
- ΤΟ ΜΠΟΥΤΟΝ SPORT ΤΟΥ MINI
ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ
- ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ «ΚΑΘΑΡΟΑΙΜΗ» Η ΕΚΔΟΣΗ JCW
- ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΕΚΤΙΚΟΤΕΡΟ ΣΤΗ ΣΚΛΗΡΗ ΧΡΗΣΗ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΕΔΗΣΗΣ ΤΟΥ RCZ
Ίδιοι κατά βάση οι κινητήρες, με μια σημαντική ωστόσο διαφορά: Το σύνολο του Mini έχει πεταλούδα γκαζιού, αυτό του RCZ μεταβλητή βύθιση βαλβίδων.
Στα 85 χλμ./ώρα η αυτόματη αεροτομή του RCZ ανοίγει στις 19°, από τα 155 χλμ./ώρα στις 34°.